کد مطلب:129374 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:182
عبیدالله بن زیاد والی جدید کوفه
به دنبال ارسال گزارش های پی در پی امویان و مزدوران و جاسوسانشان از كوفه برای یزید، وی مشاور خویش، سرجون بن منصور مسیحی را كه پیش از آن سمت مشاور پدرش را داشت فراخواند. وی از رجال سرشناس منافقان اهل كتاب بود كه در سایه حمایت دیگر اشخاص جریان نفاق كه از نزدیكان و مشاوران و ندیمان حكمرانان بودند فعّالیّت می كرد. آنگاه نظر او را درباره جانشین نعمان بشیر برای والی گری كوفه پرسید و او به كار گماردن عبیدالله بن زیاد [1] را پیشنهاد كرد و اظهار داشت كه این نظر، نظر معاویه نیز هست. سپس نامه ای را كه معاویه پیش از مرگ در این باره نوشته بود بیرون آورد. [2] یزید نیز نظر او را پذیرفت و ولایت شهرهای كوفه و بصره را به عبیدالله زیاد داد.
یزید، مسلم بن عَمرو باهلی [3] را فراخواند و فرمان جدید خویش، یعنی سپردن ولایت كوفه و بصره را برای عبیدالله ارسال داشت و در نامه ای خطاب به او نوشت: اما بعد، طرفدارانم از اهل كوفه به من گزارش داده اند كه ابن عقیل در كوفه، سرگرم جمع آوری نیرو برای ایجاد تفرقه میان مسلمانان است. همین كه نامه ام را خواندی حركت كن و نزد مردم برو و ابن عقیل را مانند مهره بجوی و دستگیر كن، آنگاه او را به زنجیر كن یا بكش یا تبعید كن. والسلام.» [4] .
در نقل دیگری آمده است كه یزید خطاب به عبیدالله زیاد نوشت: «از میان روزگاران، روزگار تو و از میان شهرها، شهر تو به حسین مبتلا گشته است... مسلم بن عقیل را مانند مهره ای بجوی. چون بر او دست یافتی از او بیعت بگیر و اگر بیعت نكرد او را بكش و بدان، در اجرای فرمانی كه به تو داده ام هیچ عذری نداری...» [5] .
در نقل دیگری آمده است: «... من هیچ كس را جسورتر از تو برای از میان بردن دشمنانم نمی شناسم، چون نامه ام را خواندی همان لحظه و ساعت حركت كن. مبادا سستی و كندی كنی. بكوش و از نسل علی بن ابی طالب یك تن را زنده مگذار! مسلم بن عقیل را بجوی و سرش را نزد من بفرست.» [6] .
یزید، مسلم بن عَمرو باهلی [3] را فراخواند و فرمان جدید خویش، یعنی سپردن ولایت كوفه و بصره را برای عبیدالله ارسال داشت و در نامه ای خطاب به او نوشت: اما بعد، طرفدارانم از اهل كوفه به من گزارش داده اند كه ابن عقیل در كوفه، سرگرم جمع آوری نیرو برای ایجاد تفرقه میان مسلمانان است. همین كه نامه ام را خواندی حركت كن و نزد مردم برو و ابن عقیل را مانند مهره بجوی و دستگیر كن، آنگاه او را به زنجیر كن یا بكش یا تبعید كن. والسلام.» [4] .
در نقل دیگری آمده است كه یزید خطاب به عبیدالله زیاد نوشت: «از میان روزگاران، روزگار تو و از میان شهرها، شهر تو به حسین مبتلا گشته است... مسلم بن عقیل را مانند مهره ای بجوی. چون بر او دست یافتی از او بیعت بگیر و اگر بیعت نكرد او را بكش و بدان، در اجرای فرمانی كه به تو داده ام هیچ عذری نداری...» [5] .
در نقل دیگری آمده است: «... من هیچ كس را جسورتر از تو برای از میان بردن دشمنانم نمی شناسم، چون نامه ام را خواندی همان لحظه و ساعت حركت كن. مبادا سستی و كندی كنی. بكوش و از نسل علی بن ابی طالب یك تن را زنده مگذار! مسلم بن عقیل را بجوی و سرش را نزد من بفرست.» [6] .
[1] زندگينامه مفصل عبيدالله زياد لعنة الله در جزوه دوم اين پژوهش گذشت.
[2] تاريخ الطبري، ج 3، ص 280.
[3] زندگينامه مختصر مسلم بن عمرو باهلي در جلد دوم گذشت.
[4] تاريخ الطبري، ج 3، ص 280.
[5] تسلية المجالس، ج 2، ص 180.
[6] مقتل الامام الحسين (ع)، شيخ محمدرضا طبسي، مخطوط، ص 137.